In de nieuwe Erfgoedwet heeft recent ook mobiel erfgoed een plaats gekregen. Terecht, want mobiel erfgoed is nauw verweven met de ontwikkeling en geschiedenis van ons land. Aan de hand van mobiel erfgoed kunnen we ons een levendig beeld vormen hoe onze voorouders leefden, werkten en zich verplaatsten. Denk hierbij aan historische schepen, treinen, auto’s, rijtuigen, baggermolens, vliegtuigen, rollend materieel enzovoort. Tal van liefhebbers – eigenaars, vrijwilligers, ambachtslieden – spannen zich in voor het behoud van dit erfgoed.
Een financiële stimulans van de overheid moet ervoor zorgen dat meer mensen kennismaken met de wereld van mobiel erfgoed. Dat gebeurt op een eigentijdse manier, in de vorm van een virtueel museum en met gebruikmaking van digitale media.
Cultuurhistorisch kader
Maar eerst moet de totale mobiele collectie in kaart worden gebracht en moet duidelijk zijn wat we nu precies onder mobiel erfgoed verstaan. Nederland heeft bijvoorbeeld de grootste vloot historische schepen ter wereld, maar deze vertegenwoordigen niet allemaal dezelfde cultuurhistorische waarde. Aan de hand van een waardestellend kader wordt voor elke sector bepaald om welke criteria het gaat. Binnen de sector vissersschepen worden specifieke criteria vastgesteld voor botters, aken, schouwen, staversejollen enzovoort. Van de schepen die hiervoor in aanmerking komen worden de cultuurhistorische kenmerken geregistreerd in het Nationaal Register Mobiel Erfgoed.
Toonbeelden
Om te laten zien waar het om gaat heeft de stichting Mobiele Collectie Nederland het project ‘Toonbeelden van Mobiel Erfgoed’ ontwikkeld. Dit is een lijst van mobiele erfgoederen die kenmerkend zijn voor hun soort. Ze dienen als levende getuigen van historische vervoermiddelen. Het project kreeg subsidie van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en ondersteuning vanuit de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. De botter MK63 geldt in dit overzicht als ‘toonbeeld’ van een authentieke Zuiderzeebotter.